Over die vriendin en mijn why…

Eén opmerking van mijn bij momenten confronterende maar o zo goede vriendin en jullie krijgen 'mijn why' te lezen…

Zij: “Maar Iris, toen ik je post las, was ik ontroerd en verbaasd tegelijkertijd.”
Ik: ”Hoezo?”
Zij: “Ik ken jou nu zó goed, maar wat jij daar uit je pen getoverd hebt, heb je nog nooit zo uitgesproken.”
Ik: “Huh?”
Zij: “Ja, wat je daar schrijft, wat je nu doet, is zo jij, en dat komt binnen bij ‘mij’ en daar mag je zo fier op zijn!”
Ik: “…”

Daar zit ik dan… sprakeloos, kippenvel, ontroerd,… want ‘zij’ snapt ‘mij’ en ‘mijn why’. Mijn schrijfsels hebben haar geraakt. I love it!

Schrijven is nu eenmaal mijn dada. Soms nemen we de gedachten in ons hoofd als te vanzelfsprekend... dus ik neem jullie graag nog even mee in ‘mijn why':

Bridges of Iris is het ultieme kruispunt van wie ik ben en wat ik wil betekenen voor anderen. Ik zie mezelf als bruggenbouwer, vooral vanuit een luisterend oor en mijn passie voor taal. Want luisteren doe je niet om zomaar te antwoorden. Samenwerkingen zitten
vol boodschappen: die verwerk je, breng je samen om zo tot de beste ideeën en teksten te komen. Pure en respectvolle communicatie met een vleugje creativiteit doet organisaties en mensen vliegen. En daaraan wil ik mee bouwen, inderdaad, noem me gerust een idealist !

Hoe zit het met jouw hoofd? Vol van gedachten en ideeën? Ik duik er graag mee in om ze uit te schrijven, mee te structureren of te overgieten met een vleugje poëzie, bevlogenheid en creativiteit!

Let’s talk! No bridge too far…

En 'vriendin', die confronterende zet is je bij deze vergeven 😊

Liefs,

Iris